Piramides

Sorry dat ik zo lang niks van me heb laten horen, maar ik heb alle ervaringen opgespaard voor een mooi en lang verhaal. Vandaag ben ik met een georganiseerd reisje vanuit de universiteit naar de piramides van Teotihuacán gegaan en daarna naar de basiliek in Mexico City. Het was een lange dag, maar ik heb veel mooie dingen gezien. Ik denk dat de foto's voor zich spreken en dat ik hier niet aan hoef toe te voegen hoe wonderbaarlijk het is dat deze piramides zo lang geleden zijn gebouwd door een beschaving die geen metalen werktuigen of zelfs de uitvinding van het wiel hadden. De grootte van het complex verbaasde me ook erg, want naast de twee grote piramides stonden er tal van kleine tempeltjes en mini-piramides. Ook Mexico City was wel weer een ervaring. Ik geloof dat we (zonder file) 40 minuten over de autoweg hebben gereden door de stad voordat we bij de basiliek waren. Echt ongelofelijk hoe groot die stad is. Ook de basilieken waren mooi en leuk, maar na het zien van de piramides was dit toch een stuk minder indrukwekkend. Ondanks dat het vandaag een geweldige dag was heb ik me wel gruwelijk geërgerd aan de Mexicaanse definitie van op tijd op komen. Voor vertrek s'morgens hebben we 3 kwartier moeten wachten op mensen, bij de piramides 1 uur en in Mexico City 30 minuten. Helaas waren wij buitenlanders de enigen die dit vreemd en irritant vonden, want de mede-Mexicanen lachten elkaar allemaal hartelijk toe, ook al zaten we god weet hoe lang te wachten. Maar goed tranquilo tranquilo, dus in Mexico City heb ik maar een cerveza gepakt om de bloeddruk een beetje omlaag te helpen. Gisteren was ik overigens gaan uiteten met Favio, Juanita en Hernan om ze alsnog te bedanken voor hun gastvrijheid. Heerlijk gegeten in een restaurant met een ontelbaar aantal verschillende soorten vlees (waaronder koeientong, wat ik toch iets minder vond smaken). Vervolgens hebben we nog wat door de stad getoured, onder andere naar de Fuente de Puebla (staat ook ergens een foto van), en uiteindelijk met een tequilaatje de dag afgesloten. De rest van de afgelopen week is er niet veel spannends meer gebeurt. Lessen gehad, veel moeten lezen in het Spaans (wat toch nog niet echt heel snel gaat) en wat gekletst met medestudenten. Toch is er nog wel één ding gebeurt afgelopen week wat ik erg leuk vind. Afgelopen vrijdag was ik naar mijn tweede basketballtraining gegaan en daar werd ik door de coach gevraagd of ik niet wilde meespelen met het 1ste team. Ik heb gezegd dat ik best wel eens mee wilde spelen als ik niks had te doen in het weekend. Het basketball is hier van een heel ander niveau, aangezien het team waar ik mee train en mee ga spelen in een stadion speelt waar bijna 1000 toeschouwers in kunnen. Een beetje zenuwachtig zal ik dus wel zijn de eerstkomende wedstrijd, maar goed, bovenal ben ik vereerd (sorry voor de arrogantie haha) dat ik in het eerste team van een universiteit van 70.000 studenten mag spelen. Zo, genoeg opgeschept voor vandaag. Als laatste deel ik nog even mee dat ik nog twee nieuwe reisjes heb gepland. In maart, als ik hier vakantie heb, vlieg ik naar Chiapas, in het zuiden van Mexico. En in April, als Lindsay komt, gaan we samen naar Cancún op Yucatan Peninsula. Mooie vooruitzichten hier dus. Deze keer heb ik wel weer een mooie Mexicaanse spreuk (van de vader van Rodrigo en Hernan) met een iets serieuzere toon dan de vorigen om mee af te sluiten. 'Cuando vas a viajar, tomas una mochilla vacía y asegura que esta mochilla está llena con experiencias cuando regresas' (Vertaald: Neem een lege rugzak mee als je gaat reizen en zorg dat hij vol is met ervaringen als je terugkomt). 

Ik zou zeggen geniet van de foto's, dan ga ik ondertussen eens naar bed want ik ben kapot. Ik zal ook nog een filmpje uploaden zodat jullie een nog betere impressie krijgen van de piramides.

Adios muchachos!