La Rabia

12 maart 2013 - Puebla, Mexico

Jullie hoeven niet te schrikken van de titel, want ik heb geen rabiës (als het goed is haha). Ik heb afgelopen week namelijk zoveel ziekenhuizen van binnen gezien dat me niks meer zou kunnen gebeuren. Vorige week in Cuetzalan ben ik namelijk gebeten door een (straat)hond. In mijn ogen wilde de hond alleen maar spelen, maar tijdens het spelen heeft die hond per ongeluk met zijn tanden een paar wondjes op mijn been aangebracht. Daarbij bleek dat hij ook nog vlooien had, waarvan ik er vervolgens drie op mijn been had. Ondanks dat ik van de GGD wist dat ik niet met deze beesten moest spelen heb ik toch altijd een beetje een zwak voor honden en was ik het helemaal vergeten. Toen ik terug kwam bij het hotel viel het me pas op dat ik wondjes rond mijn enkel had en dat mijn rechterbeen enkele vlooienbeten had. Ik ben me dus meteen gaan douchen om in ieder geval van de vlooien af te zijn. De maandag daarna ben ik met mijn verzekering gaan bellen om te vragen naar welk ziekenhuis ik mocht voor medisch advies. Vele euro's beltegoed en enkele uren later op die dag wisten ze nog steeds niet naar welk ziekenhuis ik mocht gaan, waarop ik maar besloot om naar het publieke ziekenhuis te gaan. Dit ziekenhuis was een reis terug in de tijd. Het was er stampenvol met mensen en in plaats van computers hadden ze hier nog typemachines. 2 uur later mocht ik eindelijk bij een dokter komen die zei dat ik morgen maar terug moest komen om te beginnen met de vaccinatie serie van 5 spuiten. Toen ik hem daarop mijn pre-vaccinaties liet zien en hem uitlegde dat ik er maar 2 nodig had, leek hij dit niet te begrijpen. Enfin, de dag erop kwam ik s'morgens terug en werd ik bij een tweede dokter geroepen die blijkbaar wel al eens van pre-vaccinaties had gehoord. Deze vertelde mij dat ik helemaal niks nodig had, want met mijn pre-vaccinaties uit december zou ik nog zo hoog in de antistoffen zitten dat me niks kon gebeuren, daarbij was er de afgelopen 10 jaar geen enkel geval van rabiës meer voorgekomen in deze staat. Met deze twee tegenstrijdige berichten (de dokter die zei dat ik niks nodig had en de verzekering die zei dat ik alsnog twee vaccinaties nodig had) besloot ik toch maar voor een second opinion naar een ander ziekenhuis, namelijk het hospital universitario van mijn universiteit, te gaan. Hier kreeg ik van de epidemioloog hetzelfde te horen. Ik moest deze week nog maar eens terugkomen, want dan zou hij me vertellen of er dode hond was gevonden in Cuetzalan met rabiës. Nouja, goed, als al de dokters hier zeiden dat ik niks nodig had zou het wel goed zijn. Op woensdag kreeg ik vervolgens weer allemaal berichtjes van mijn verzekering dat ze een ziekenhuis hadden geregeld voor mijn 2 boosters. Dus ik ben uiteindelijk toch maar gegaan en heb toen mijn eerste en zaterdag mijn 2de en laatste spuit gehad. Gisteren vervolgens met hoge koorts in bed gelegen (het blijft rotzooi die vaccinaties) en nu ben ik weer min of meer in orde. De vlooienbeten willen echter nog niet zo snel weggaan maar goed, ook dat gaat wel weer voorbij. Hoewel ik nog maar net van de medicijnen af ben, kan ik deze week alweer op zoek gaan naar de volgende. Over twee weken vlieg ik naar Chiapas en hier komt malaria voor, dus daar heb ik ook weer pillen voor nodig. Gelukkig voor mij heeft geen enkele apotheek ze hier verkrijgbaar, dus dat wordt weer een tripje naar het ziekenhuis, ze zien me alweer komen haha. Bienvenidos a Mexico!

Adios!

P.s. Het ziekenhuis in Cuetzalan had niks binnen gekregen van een (dode) hond met rabiës of andere mensen die aangevallen waren.

Foto’s